Donderdag 29 december 2005

Na een ontbijt in de etalage van het hotel, vertrokken we om negen uur voor een stadswandeling door Aleppo. De eerste stop was bij de grote moskee (Al-Jamaa al-Kebir). Dit is het jongere zusje van de moskee in Damascus. Helaas was deze in restauratie en dus eigenlijk niet voor bezichtiging open. Na wat discussie mochten we toch een kijkje nemen op de binnenplaats. Dit zag er al weer indrukwekkend uit.

Na de moskee hebben we de tegenoverliggende koranschool bezocht. Het duurde een kwartiertje voordat de beheerder gevonden was maar toen konden we de gebedsruimte bekijken. Deze is speciaal aangezien er zowel Moslim- als Christeninvloeden zichtbaar zijn. Dit komt omdat de school gebouwd is op de overblijfselen van de Kathedraal van St. Helena.

Via de overdekte soek zijn we vervolgens naar de citadel gewandeld. Daar hebben we ruim een uur rondgedwaald (o.a. met gids). Het was een mooie, grote citadel die nog volop gerestaureerd werd.

Na terugkomst bij de poort hebben we eerst op een terrasje een kopje koffie / thee gedronken. In Nederland waren we niet op het idee gekomen om bij deze temperatuur op een terrasje te gaan zitten maar ja…, de zon scheen wel…

Nadat we Hicham hadden afgeschud, zijn we met Lambert, Linie, Rob en Els op zoek gegaan naar het psychiatrische ziekenhuis dat in de Lonely Planet genoemd werd. Dit bleek niet heel moeilijk te vinden en er bleek zelfs een Engelssprekende student aanwezig te zijn die ons een rondleiding wilde geven. Hij heeft ons alles verteld over het gebouw en de manier waarop in het ziekenhuis de psychiatrische patiënten werden behandeld. Nadat we de beheerder een kleine tip hadden gegeven, werden we door de student meegenomen naar de zeepfabriek aan de andere kant van het straatje. Hier wordt nog op traditionele manier zeep gemaakt van olijfolie en laurier. Aangezien het olijfolieseizoen al lang voorbij is, werd er niet gewerkt in de fabriek maar we hebben wel een aardige indruk gekregen van hoe de zeep gemaakt wordt.

Als afsluiting is de student nog met ons meegewandeld naar de soek om enkele stukken echte zeep te kopen. Daarna hebben we afscheid van hem genomen en zijn we op pad gegaan om een hapje te eten.

Na een sandwich hamburger hebben we nog een paar uurtjes door de soek gedwaald. Het was een verademing in vergelijking met de soek in Caïro. Hier werden we alleen aangesproken in het gedeelte waar ze textiel verkochten; in de overige straatjes kon je rustig en ongestoord rondwandelen en kijken. Toen we een foto stonden te maken van een karkas werden we aangesproken door de eigenaar van de winkel en kregen we een kopje mierzoete thee aangeboden. Vervolgens bleek dat het karkas niet van een geit was zoals we dachten maar van een kameel. Voor de duidelijkheid werd zelf de kop van het beest er nog even bij gehaald.

Aan het einde van onze zwerftocht hebben we nog wat boodschappen gedaan: een Arrafatdoek voor Tim, een carnavalsjurk voor Petra en enkele CD’s met achtergrondmuziek voor de film. Voor de meeste dingen hebben we waarschijnlijk te veel betaald maar alles bij elkaar kostte het nog bijna niets.