Home
Beijing
Xi'an
Xiahe
Chengdu
Lijiang
Dali
Kunming
Yangshuo
Hong Kong
Dino in China
Home Tim en Petra

Dali

Woensdag 26 juli 2006

Toen we om tien voor negen met onze bagage bij de receptie aankwamen, sprong de receptioniste op en ging in looppas naar de grote weg. Ze had ons namelijk beloofd dat er om negen uur een taxi zou zijn om ons naar het busstation te brengen. Na een minuut of vijf kwam ze terug met een taxi. Deze bracht ons rechtstreeks naar het goede busstation en daar stonden de bussen al klaar. Er stonden drie luxe touringcars en één rammelbak. Drie keer raden met welke bus wij naar Dali gebracht werden……..Precies, die!

Precies om 9.40 uur vertrokken we voor de 170 kilometer naar Dali. Onderweg reden door een prachtige berglandschap met vele rijstvelden langs de weg. Tussendoor was er nog een plasstop bij een grote jadewinkel en na 3 ½ uur werden we aan de rand van Dali uit de bus gezet. Daar namen we samen met twee Duitse backpackers een taxi naar het centrum. Voor de afwisseling had de chauffeur weer eens de grootste moeite om ons hotel te vinden. Hij bleek ons voor de voordeur af te willen zetten maar die lag aan de verkeersvrije hoofdstraat dus dat was wat lastig. Uiteindelijk zette hij ons bij de achteringang af. Het hotel lag perfect en zag er pico bello uit.


Dali Northgate

Na ons geïnstalleerd te hebben, zijn we op pad gegaan om Dali te verkennen. Volgens de Lonely Planet was een ochtend of middag voldoende voor zo’n verkenning. Volgens ons is dat wat aan de lange kant!! Jhet is wel weer een gezellig centrum maar het mist de charme en authenticiteit van Lijiang. We waren even bang dat we bestellers van echt gebatikte tafellakens teleur zouden moeten stellen maar na wat kort speurwerk hadden we snel genoeg verkooppunten gevonden om aan de vraag te voldoen.

’s Avonds waren voor ons doen al laat gaan eten maar dat bleek voor lokale begrippen toch nog vrij vroeg. In een zijstraat hebben we echter een leuk café gevonden zonder groepen nederlanders op het terras. Daar hebben we lekker gegeten en omdat de rekening hoger was dan 20 ¥ mochten we een uur gratis internetten. De thuisblijvers zijn dus ook weer bijgepraat over onze activiteiten.

 Donderdag 27 juli 2006

Het voordeel van een hotel in het centrum is dat je overal dicht bij zit. Het nadeel is echter dat als je hotelkamer aan de hoofdstraat ligt er tot diep in de nacht herrie is op straat. Toch konden we ’s morgens redelijk uitgerust op pad. Onze eerste stop was bij een van de vele cafés voor een ontbijt. Dit viel er tegen. De meeste dingen die op de kaart stonden, hadden ze niet en datgene wat we uiteindelijk voorgeschoteld kregen, smaakte niet geweldig. Als ze de suiker die ze hier in hun brood doen nu eens inde coca cola zouden doen dan zouden beide dingen beter smaken!

Na in een supermarkt een lunchpakket te hebben samengesteld, zijn we op zoek gegaan naar de kabelbaan. De taxichauffeur waar we niet bij in  wilden stappen is wel met ons mee naar boven gelopen. Hij wilde er wel zeker van zijn dat we de kaartjes bij zijn ‘vriend’ kochten. Met de stoeltjeslift ging het in ruim 20 minuten omhoog. Bij de daargelegen tempel begon onze wandeling. Volgens de Lonely Planet een pittige wandeling van 11 kilometer. Die 11 kilometer klopten, de zwaarte niet. De Cloudy Tourist Road was een perfect aangelegd pad waar bijna niemand gebruik van maakte. In ruim 2 ½ uur slingerden we 11 km door de bergen en er was nauwelijks hoogteverschil. De tempel die het eindpunt van de wandeling zou zijn, hebben we nooit gevonden. Ook het pad naar beneden was onvindbaar. We hebben het een stukje geprobeerd maar toen we over allerlei rotsen moesten gaan klimmen, leek het ons toch verstandiger om gewoon de kabelbaan naar beneden te pakken. Toen we van bovenaf zagen hoe ver we nog hadden moeten wandelen, waren we blij met onze keuze.

Beneden werden we meteen aangesproken door de chauffeurs van de minibusjes. De bedragen die ze vroegen waren echter zo belachelijk dat we maar richting hoofdweg gewandeld zijn en onderweg een taxi aangehouden hebben. Deze bracht ons voor een redelijkere prijs terug naar Dali. Daar hebben we ons even opgefrist en daarna zijn we op jacht gegaan naar tafellakens. We hadden al een leuk adres gevonden en de vrouw daar herkende ons nog en begon meteen te praten. We verstonden er natuurlijk niets van. In de voorraadruimte heeft ze ons heel veel verschillende lakens laten zien. De een nog more beautifull dan de andere. Uiteindelijk hebben we er zes uitgezocht. Over de prijs waren we het snel eens. We hadden bedacht dat we voor vijf lakens maximaal 400¥ wilden betalen. We kregen uiteindelijk zes lakens voor 285 ¥. Het laken dat we in Lijiang hebben gekocht, was dus veel te duur. Maar wel mooi.

Na het zekerstellen van de souvenirs, heeft Tim bij een kapper zijn kapsel weer een beetje bij laten werken. Hij was de sensatie van de buurt maar voor 6 ¥ kon hij er weer een weekje tegen. ’s Avonds hebben we in een leuk restaurantje voor het eerst deze vakantie vis gegeten. De vis smaakte prima maar het ontleden van een complete vis met alleen een paar chopsticks valt toch tegen.

 Vrijdag 28 juli 2006

Eigenlijk stond voor deze dag een fietstocht rond het Er Hai – meer gepland. Na de wandeling van donderdag had Tim echter toch zoveel last van zijn schouder dat een lange toch op een mountainbike niet zo’n goed idee leek. In plaats van een fietstocht hebben we toen een wandeling naar de drie pagodes gemaakt. Voordat we op pad gingen, hebben we eerst nog ergens ontbeten. Dit bleek achteraf toch niet helemaal goed te vallen. Al snel waren we allebei wat misselijk. Dezelfde symptomen als afgelopen kerstvakantie in Jordanië na het eten van een kipsandwich met frietjes. We denken nu dat de frietjes is beide gevallen de boosdoeners waren want dat was de enige overeenkomst tussen beide maaltijden.

De drie pagodes liggen ongeveer twee kilometer van het centrum en blijkbaar leggen maar weinig toeristen deze afstand te voet af. We werden namelijk tot vervelens toe lastig gevallen door mannen die ons per taxi, riksja, paardenwagen etc. naar de cablecar wilden brengen. We hebben ze professioneel genegeerd en toen we aan de andere kant van de zesbaans weg gingen lopen, hadden we geen last meer van ze.


Drie pagodes

Bij de pagodes aangekomen bleek er toch meer te zijn dan in de reisgidsen stond aangegeven. Aangezien de Chinezen dol zijn op het bezoeken van tempels is er achter de drie pagodes een compleet tempeldisneyland aangelegd. Een hele reeks van tempels is tegen de berghelling aan gebouwd. Het was prachtig om te zien maar naar een tijdje hadden we toch wel het idee dat het allemaal net iets te veel van het goede was. Vanaf de verste toren had je wel een prachtig uitzicht over het hele complex en het Er Hai – meer.

   

Aangezien we allebei nog last hadden van het ontbijt, hadden we geen zin meer om nog naar het meer te wandelen. In plaats daarvan zijn we maar een uurtje op bed gaan liggen. Toen we ons tegen de avond weer wat beter voelden, hebben we in de Tibetan Lodge lekker gegeten en daarna hebben we nog even door de stad gedwaald. Toen we om half tien terug waren in het hotel hebben we bij de receptie maar eens geïnformeerd of ze daar misschien al onze bustickets voor zaterdag hadden. Bij de receptie wisten ze van niets maar ze gingen even bellen. Na een aantal telefoontjes kregen we te horen dat we maar naar onze kamer moesten gaan en dat we later op de avond wel meer zouden horen. Om half elf kregen we inderdaad een telefoontje van de receptie dat de kaartjes klaar lagen. Uit de begeleidende brief bleek dat we de volgende morgen om half negen in XiaGuang moesten zijn (20 kilometer verderop).

Omhoog

Click for Dali, Yunnan Forecast