Home
Beijing
Xi'an
Xiahe
Chengdu
Lijiang
Dali
Kunming
Yangshuo
Hong Kong
Dino in China
Home Tim en Petra

Lijiang

Maandag 24 juli 2006

 Toen we ’s morgens wakker werden regende het. Dat is blijven doen totdat we ’s avonds klaar waren met eten. Gevolg was dus dat we niet heel veel konden doen in deze stad. Gewapend met paraplu’s zijn we de stad maar wat gaan verkennen. Achteraf gezien hadden we beter de poncho’s aan kunnen doen want met deze hevige buien waren de paraplu’s al snel niet meer waterdicht en werd je onder de paraplu net zo nat als erbuiten.

Ondanks de regen hebben we toch een paar uurtjes door het doolhaf van de oude stad van Lijiang gedwaald. De Lonely Planet omschrijft het als volgt: ‘The old town is a delightful maze of twists and turns – although it’s small, it’s easy to get lost in, which, of course, is part of the fun. Enjoy!’ Dat verdwalen viel wel mee. Er stonden overal borden me een stuk van de plattegrond van de stad. Verder kwam je, als je maar lang genoeg ronddwaalde vanzelf weer op een van de grotere straten uit. Als het echt niet lukte kon je altijd nog een van de stroompjes tegen de stroom in volgen en dan kwwam je vanzelf bij de waterwielen uit. Door de regen was er voldoende water en de wielen draaiden dan ook vrolijk rond.

 

Langs de smalle straatjes liggen alleen maar winkeltjes die alle toeristische rommel verkomen die je je maar kunt voorstellen. Het aantal winkels dat tafellakens verkocht, viel ons erg tegen. We hebben er zelf ergens één gekocht maar de overige bestellingen zullen moeten wachten tot Dali.

Tussen de middag hebben we ergens een pizza gegeten. Foute keuze! Volgende keer toch maar weer gewoon Chinees. Toen we onder de paraplu net zo nat werden als er buiten, zijn we teruggegaan naar het hotel. ’s Avonds zijn we weer door de regen naar het centrum gegaan om een hapje te eten. Voor het eerst deze vakantie is het ons gelukt om een restaurant te vinden dat in een reisgids genoemd werd. Het eten smaakte prima en toen we buiten kwamen was het eindelijk droog. We hebben dus nog een rondje door het centrum gewandeld maar omdat er bijna geen mens op straat was, was er weinig aan en hebben we het dus snel voor gezien gehouden.

 Dinsdag 25 juli 2006

 Na een dag regen was het nu schitterend weer. Zoals zo vaak na een flinke regenbui was het heel helder en dus ideaal weer om foto’s  te maken. De klassieke foto die je hier moet maken is die van de weerspiegeling van de Jadedraaksneeuwberg in de Zwartedrakenvijver. Dat was dus ook ons eerste doel van vandaag. Het schijnt niet heel vaak voor te komen in de zomer dat de berg helemaal vrij is van wolken dus wat dat betreft hadden we vandaag dan een keer geluk. De entreeprijs voor het park met de Zwartedrakenvijver mocht er zijn maar het uitzicht was inderdaad zeer de moeite waard.

Na een uurtje door het park gedwaald te hebben was het tijd voor een stevig ontbijt. Daarna wilden we de Leeuwenheuvel op om te genieten van het uitzicht over de oude stad. Toen we echter hoorden wat we hiervoor moesten betalen, hebben we een ander plekje opgezocht van waaruit je ook over de stad kun uitkijken. Vervolgens hebben we nog een paar rondjes door de oude stad gewandeld. Bij zonnig weer zag het er allemaal veel vrolijker uit maar er waren ook veel meer mensen. Waar die gisteren allemaal waren????

Toen de schouder van Tim er even geen zin meer in had, zijn we een paar uurtjes terug gegaan naar het hotel. Daar hebben we lekker wat gelezen en we hebben Dino in bad gedaan. Ons fotomodel begon en naar twee weken toch wel erg smerig uit te zien.

Om half zeven zijn we op zoek gegaan naar een restaurant. Waar dat gisteren geen enkel probleem was, viel het vandaag toch tegen. Het centrum was stampvol met mensen en alle populaire restaurants zaten dus vol. Aangezien we ons hadden voorgenomen alleen te eten in drukke restaurants, moesten we dus even goed zoeken. Graag hadden we gegeten in één van de restaurantjes waar je zelf aan kon wijzen wat ze voor je klaar moesten maken. Maar aangezien we al gezien hadden dat de spiesjes met vlees en groente ’s morgens al klaar lagen, leek ons dat toch een iets te groot risico. Uiteindelijk kwamen we uit bij een restaurant dat traditioneel Naxi-eten serveerde. De Naxi zijn de minderheden in deze regio. We bestelden enkele lokale specialiteiten en ze waren zeker speciaal. De groente met  aardappelen waren zeer pittig gekruid, de kip weer eens willekeurig met bot en al in stukken gehakt en de kleine garnalen werden ongepeld geserveerd. Ondanks alles smaakte het uitstekend!! Na het eten begon het donker te worden en hebben we dus nog maar een rondje centrum gedaan. Overal waren lampjes en werd er gezongen en muziek gemaakt. Op de terugweg naar het hotel hebben we nog vijf houten borden gekocht voor aan de muur. Ze zijn in de kleuren van de Olympische ringen en op ieder schaal staat één van de vijf mascottes van de Olympische Spelen van 2008 uitgebeeld.

Bij de receptie van het hotel kregen we bij terugkomst de tickets voor de bus naar Dali. Dat werd wel tijd.

Omhoog

Click for Dali, Yunnan Forecast