Meivakantie 2011

Zaterdag 30 april 2011

Na gisteren al de vouwwagen te hebben ingepakt (inclusief de fietsen op de imperiaal) konden we vanmorgen al op tijd op pad. Tien voor negen reden we de Klingerberg uit en al snel reden we over de Duitse autobahn richting Koblenz. Ondanks dat we veroordeeld waren tot de rechterbaan en eigenlijk niet harder mochten van 80 kilometer per uur, schoten we toch prima op. Om kwart over elf kwamen we voor de eerste keer langs de camping. Helaas was het aan de verkeerde kant van de Lahn. De Tomtom stuurde ons via en andere route dan de beschrijving uit de campinggids en dat bleek helaas niet de beste weg. Ineens stonden we bij een wegversperring en konden we dus niet verder. Er zat niets anders op dan bij iemand een oprit op te rijden en vervolgens achteruit terug te zetten. Wonderbaarlijkerwijs ging dit in een keer goed.

Bij de tweede poging misten we een bordje waardoor we met onze combinatie eerst dwars door Lahnstein moesten. Bij poging drie reden we bijna de inrit van de camping voorbij. Het was zo'n smal paadje dat we dachten dat dit toch echt niet de bedoeling kon zijn. Dit bleek echter toch de entree voor de camping te zijn. Toen we het eenmaal gevonden hadden, was de rest van de procedure routine. Deze werd alleen onderbroken voor het ruilen van de voor ons gereserveerde plaats. Dit bleek namelijk een plaats aan het water te zijn. Vroeger was dit ideaal geweest maar nu met ons ondernemende mannetje leek ons dat toch niet zo verstandig. Nu staan we aan de weg en kan Luuk leuk met steentjes spelen.

Nadat we de complete tent hadden staan, zijn  we in Lahnstein boodschappen gaan doen. We hadden bij ons rondje door het dorp al wat rondgekeken en hadden gezien dat er een grote Globus was. Dit bleek met recht een 'grote'  supermarkt te zijn. Drie verdiepingen met alles wat we maar nodig kunnen hebben, konden we hier vinden. We hebben dus maar flink ingekocht en zijn daarna terug gegaan naar de camping. Daar hebben we nog een uurtje in de zon gezeten en daarna was het etenstijd. Na het eten hebben we een poging gedaan om Luuk naar bed te krijgen maar dit viel nog niet mee. Hij is wat ziekjes, heeft ontstoken oogjes en had duidelijk wat moeite met zijn kleine tentje. Uiteindelijk hebben we hem maar gewoon in zijn slaaptent gelegd.

Verder was het vandaag een dagje met wat schade Bij het opzetten van de tent hebben we weer eens een paar naden kapot getrokken en na het eten is Tim door een van de stoelen gezakt. We hebben Jan en Hanny maar per SMS gevraagd om een extra stoel mee te brengen.

 Zondag 1 mei 2011

 Na een nacht die een aantal keren onderbroken werd door een huilend jongetje, waren we vanmorgen toch op tijd op oma en opa te begroeten. Jan en Hanny kwamen ons een paar dagen gezelschap houden en hadden een hotel geboekt in Lahnstein. Vandaag kwamen ze echter bij ons ontbijten.

Na het ontbijt zijn we naar Andernach gereden. Daar hebben we eerst een bezoek gebracht aan het Geysir-erlebniscenter. Dit was een interactieve tentoonstelling over de geologische en natuurkundige achtergronden van de koudwater geiser die ze in Andernach hebben. Zelfs Luuk vond het leuk om overal rond te lopen, op knopjes te drukken en te kijken naar opstijgende gasbelletjes. Na ruim een uur rondzwerven, hebben we buiten aan de Rijnoever onze broodjes opgegeten. Om vijf over een vertrok daar ook de boot naar de geiser. Het was maar een kwartiertje varen en na een eveneens korte wandeling kwamen we het kunstmatig geprepareerde natuurfenomeen. De schacht waardoor het water omhoog komt is namelijk enkele jaren geleden pas geboord.   De overige processen die hier plaatsvinden zijn echter wel helemaal natuurlijk. Uit de aardbodem stijgt koolstofdioxidegas op en onder grote druk van de waterkolom lost er heel veel gas op in het water. Op een gegeven moment wordt het water echter zo warm dat het de opgeloste CO₂ weer los moet laten en wat je dan krijgt is hetzelfde als je een warme fles spa rood na schudden open maakt: een fontein van water. In dit geval een fontein die zo'n zestig meter hoog kwam en een minuut of acht bleef spuiten. Toen de grootste druk er vanaf was, mochten we dichterbij komen en kon er van het water geproefd worden. Het was zout en smaakte naar ijzer. Dat hadden we ook wel verwacht want de hele omgeving rond de geiser was rood-bruin van de ijzeroxide. Ook de geur van rotte eieren van de vrijkomende H₂S was duidelijk herkenbaar.

Nadat de geiser weer tot rust was gekomen, besloten we niet met de boot terug te gaan maar de benenwagen te pakken. Uiteindelijk bleek het minder ver dan we dachten en waren we zelfs eerder terug dan de boot. Aangezien Luuk ondertussen eindelijk in slaap gevallen was, moesten we eerst op een terras wat drinken. Daarna konden we terug naar de camping. Daar hebben we nog lekker in de zon gezeten en Luuk heeft achter eenden aan gejaagd. Rond half zes hebben we lekker gegeten en na nog een kopje thee gedronken te hebben, zijn opa en oma op de fiets terug gegaan naar hun hotel.

Ook vandaag wilde Luuk niet echt goed slapen. Hij weet nu hoe een ritsluiting open moet krijgen en probeerde dat toe te passen op zijn slaaptent. Helaas voor hem hadden we er een slotje op gemaakt zodat ze niet open kan. Dat frustreerde hem mateloos. Na uiteindelijk een uurtje geslapen te hebben, werd hij om negen uur wakker en lag hij hartverscheurend te huilen. Aangezien dit voor hem niet normaal is, hebben we hem toch maar uit bed gehaald. Een oorzaak hebben we niet echt kunnen vinden. Uiteindelijk hebben we hem maar een zetpil gegeven en om half elf lag hij weer in bed. Met slechts een korte opleving om half drie heeft hij vervolgens tot acht uur geslapen.

 Maandag 2 mei 2011

 Na het ontbijt stonden opa en oma weer op de stoep en konden we op weg voor een bezoek aan de Buga 2011. Koblenz is dit jaar de gastheer voor de tweejaarlijkse Bundes Gartenschau. Waar de Floriade een wereldtuinbouwtentoonstelling is, is de Buga iets soortgelijks voor tuinen in Duitsland. Verspreid over drie gebieden in de stad zijn heel veel verschillende perken ingericht met heel veel verschillende soorten bloemen en planten. Op dit moment bloeien veel tulpen en viooltjes.

We moesten parkeren bij een oude kazerne en gezien het aantal parkeerplaatsen verwachter ze nogal wat bezoekers. Daarna konden we wachten op de shuttlebus of de 800 meter naar de ingang te voet afleggen. We kozen voor dat laatste. Bij de ingang werden de tickets gekocht en kregen we een stempel op de hand zodat we na het verlaten van een terrein weer op een adere plaats binnen konden komen. We zijn begonnen bij het gebied rond Schloss Ehrenbreitstein. Hier waren grote velden met bloeiende bloemen en je kon er mooi uitkijken op de Rijn en Moezel. Van daaruit ging het met de gondelbaan omlaag naar het Deutsches Eck. Van daaruit gingen we te voet over de Rijnboulevard naar het Kurfurstliches Schloss ........ . Ook hier weer veel bloeiende planten en daarbij nog eens mooie gebouwen. We hebben hier wat rondgezworven en op een terras een hapje gegeten. Daarna zijn we terug gewandeld naar het Deutsches Eck waar we het derde gebied bekeken hebben.

Uiteindelijk zijn we weer met de gondelbaan terug gegaan naar het Schloss Ehrenbreitstein.

Daar hebben we nog wat door het slot gezworven, een ijsje gegeten, de Rhododendronshow bekeken,  nog meer bloemen bekeken en wat gespeeld in de klimtuin. Om vier uur waren we uiteindelijk weer bij de auto. Iedereen was een beetje verbrand en moe van het slenteren. Na een stop bij de supermarkt was het bij aankomst op de camping tijd voor het aansteken van de barbecue. Rond half acht zijn Jan en Hanny weer op de fiets vertrokken en kon Luukie naar bed. Papa en mama zullen het wel niet erg laat maken vanavond (tenzij de kleine andere plannen heeft ...)

 Dinsdag 3 mei 2011

 Voor de afwisseling had Luuk eens geen plannen en heeft hij de hele nacht doorgeslapen. Zo konden wij ook weer een beetje bijtanken.

Na het ontbijt stonden opa en oma weer in  de voortent en was het tijd voor het volgende uitstapje. Op de fiets gingen we naar Bad Ems. Dat ligt hier ruim tien kilometer vandaan dus dat was geen enorme afstand om af te leggen. De eerste hindernis was er echter wel een van betekenis. De campingbaas had ons verteld dat we niet helemaal naar Lahnstein hoefde te fietsen om de Lahn over te steken. Vlak bij de camping was een fietsbruggetje. Wat hij er niet bij vertelde was dat aan onze kant van de rivier er een trap van vijf treden was en aan de andere kant een steile trap met heel veel treden en fietsrail die veel te dicht langs de leuning liep. Dus nog voor we goed en wel onderweg waren, konden we al acrobatische capriolen uithalen. Toen iedereen veilig beneden was, mochten we wind in (en zoals op de terugweg bleek) heel vals plat omhoog richting Bad Ems trappen. De route was onderdeel van de Lahntalradweg en was helemaal op fietspaden langs de Lahn. Eenmaal in Bad Ems aangekomen, zijn we op zoek gegaan naar de tandseilbahn die ons een stukje omhoog kon transporteren zodat  we konden genieten van het mooie uitzicht op het Lahntal. Helaas bleek dat je dit uitzicht het beste tot je kon nemen vanaf het zonneterras van het bij de bergstation gelegen restaurant.

Omdat we het uitzicht toch niet voorbij wilden laten gaan, hebben we op het terras maar wat gedronken. Aangezien het er IN de zon en UIT de wind er goed toeven was, hebben we om half een ook maar de menukaart gevraagd en hebben we er lekker gegeten. Daarna zijn we weer naar beneden gegaan en zijn we terug gefietst naar de camping. Onderweg is Luuk in het fietsstoeltje in slaap gevallen. Met zijn hoofdje op Tim zijn hand heeft hij toch ruim een half uur geslapen. Daarmee had hij zijn middagslaapje gehad en heeft hij de rest van de middag weer met opa en oma kunnen spelen.

Eenmaal terug op de camping is Tim eerst gebak gaan halen. Tegen de verwachting in, vond ook Luuk de Schwarzwalderkirschtorte prima te eten. Met een vork heeft hij zelf grote stukken taart afgestoken en in zijn mond gestopt. Dat wat er niet in paste werd met de hand verder aangedrukt.

Na nog een uurtje van de zon genoten te hebben, zijn Jan en Hanny rond half zes weer richting Venlo vertrokken. Wij hebben verder eerst Luuk in bad gedaan en daar geprobeerd hem in  slaap te krijgen. Na wat dramatische taferelen leek dit rond acht uur eindelijk gelukt.

 Woensdag 4 mei 2011

 Helaas voor ons werd Luuk rond half elf toch weer wakker en bleek hij ontroostbaar. Het lijkt erop dat de kiezen beginnen door te komen. Met een zetpil is hij toch wel weer in slaap gevallen. Hij wil echter nog  steeds niet onder een deken slapen. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat hij om zes uur begon te huilen. Aan de kleur van zijn lippen te zien had meneer het koud. Bij ons in bed is hij vervolgens wat opgewarmd en zelfs weer in slaap gevallen. We hebben om  half tien uur maar wakker gemaakt.

Na een hele rustige start zijn we rond elf uur met de auto richting St. Goarhausen vertrokken. Het was een mooie route langs de Rijn. In het dorpje hebben we de auto geparkeerd en daarna zijn we te voet langs de Rijn verder gewandeld. Na een half uurtje volgde een steile klim van twintig minuten ons naar de beroemde Loreley-rotsen. Van daaruit hadden we een prachting uitzicht over de Rijn en de verschillende kastelen die hier liggen.

Op een terras hebben we een hapje gegeten en heeft Luuk zich uitgeleefd in de speeltuin. Er werd hem dan ook groot onrecht aan gedaan toen hij weer in de rugzak moest voor de terugweg. Omdat we geen zin hadden om alle trappen weer af te lopen besloten via een andere route terug te wandelen. Ondanks dat we hiervoor in eerste instantie weer bergop moesten, was het een goede keuze. Na zo'n drie kwartier stonden we weer bij de auto en konden we (via de supermarkt) weer terug naar de camping. Daar hebben we nog wat in de zon gezeten, gekookt en lekker gegeten.

 Donderdag 5 mei 2011

 Na wederom een koude nacht was Luuk weer op tijd wakker. Dit keer echter zonder smurf-imitatie. Omdat hij na het ontbijt zo gezellig was, hebben we hem maar weer in bed gelegd en heeft hij nog twee uurtjes geslapen. Toen hij daarna wakker werd, was het zo'n lekker weer dat we besloten verder niets meer te gaan doen. We zijn nog wel even op de fiets naar de supermarkt geweest voor de boodschappen maar verder hebben we de dag rond de tent doorgebracht. Luuk is nog wel een paar keer op expeditie geweest met zijn vriendjes maar zodra die te dicht bij het water kwamen of wegvlogen, kwam hij weer terug naar de tent. Ook is hij weer op zijn giraffe over de hele camping gereden.

Vanavond hebben we lekkere rumpsteaks op de barbecue gegrild en toen we dachten dat Luuk moe genoeg was, hebben we hem in bed gelegd. Daar heeft hij toen nog anderhalf uur liggen kletsen,lachen, trappelen etc.

 Vrijdag 6 mei 2011

 Onze laatste dag hier in Lahnstein was ook de beste. De zon was dan misschien niet op z'n sterkst maar dat werd gecompenseerd door de afwezigheid van wind en door een temperatuur van boven de twintig graden.

Na het onbijt zijn we naar Koblenz gereden. Daar hebben we een uurtje door de Altstadt gewandeld. Ook hebben we het stukje Rijnoever dat we maandag al gezien hadden nog een keer gedaan. Dit vooral omdat we gezien hadden dat daar veel leuke terrasjes waren. Op een daarvan hebben we wat gedronken en een ijsje gegeten. Daarna zijn we terug gegaan naar de camping. Eerst hebben we bij de supermarkt nog een paar pakken Pampers ingeslagen. Die zijn hier in Duitsland nog steeds aanzienlijk goedkoper dan bij ons.

De middag hebben we weer bij de tent doorgebracht. Luuk heeft zich geamuseerd met een bak water en twee bekers en wij hebben lekker in de zon zitten lezen. Ook hebben we alvast de luifel opgeruimd en wat dingen ingepakt. Morgenvroeg ruimen we de rest op en daana rijden we weer naar huis.

Zaterdag 7 mei 2011

 Na een rustige en niet zo koude nacht, zijn we vanmorgen rond acht uur opgestaan. Toen de zon om half negen op de tent begon te schijnen was het ook al meteen lekker warm. De tent was ook al droog dus het inpakken ging zonder problemen. Toen we om tien uur alles hadden ingepakt konden we vertrekken. Voor die tijd zijn al Luuks vriendinnen toch nog even afscheid komen nemen. We zijn nog nooit door zo veel mensen uitgezwaaid bij vertrek op een camping J.
De terugreis verliep vlekkeloos. Om half één waren we thuis en kon het uitpakken beginnen. Ook hier beginnen we al de nodige handigheid in te krijgen. In no-time was alles uit de vouwwagen en konden we binnen met het puinruimen beginnen. Luuk kon zich lekker uitleven in de zandbak. De rest van de middag hebben we gebruikt voor de boodschappen en het opruimen. Ook heeft Luuk nog een uurtje kunnen spelen in zijn badje.