Woensdag 29 december 2004

Aangezien we vandaag een lange rit voor de boeg hadden, vertrokken we op tijd richting Bikaner. Onderweg was er eerst een tussenstop bij een hotelfort in Mandawa. Het was weer leuk om te zien maar minder mooi dan het fort van gisteren.

Aangezien we nog meer op het programma hadden staan voor vandaag, besloten we af te zien van verdere bezichtiging van haveli’s. In plaats daarvan werd koersgezet richting Deshnok. Hier werd een bezoek gebracht aan Karni Mata Mandir; de rattentempel. Het verhaal gaat dat alle leden van de Charankaste hier reïncarneren als ratten. Tussen de vele ratten bevinden zich een aantal witte ratten. Deze zouden rechtstreekse incarnaties zijn een gestorven kind waarvan de moeder de oprichter van de tempel was. Als je een witte rat ziet, zal eeuwig geluk je deel zijn.

Dan moeten wij nu wel overlopen van het geluk want we hebben drie witte ratten gezien.

Verder liepen er nog vele honderden ratten rond die overal speelden, paarden, aten, doodgingen etc. De gelovigen kochten buiten de poorten van de tempel snoepjes en melk en dit werd binnen aan de ratten geofferd; ze kwam dus niets tekort. Op blote voeten hebben we hier een half uurtje rondgewandeld. Als je niet oplette, liepen de ratten gewoon over je voeten en probeerden ze via je broekspijpen omhoog te klimmen!!

Eigenlijk mochten we deze excursie niet maken aangezien TSI hier geen toestemming voor gaf. Onze chauffeur en bijrijder wilden zelf echter ook graag naar de tempel toe dus als wij niets zouden zeggen…….

Na het bezoek aan Deshnok ging de rit verder naar Bikaner. Daar werden we afgezet bij het plaatselijke fort Junagarh. Daar hebben we geruime tijd rondgedwaald door de vele delen van het paleis en over de binnenplaatsen. Uiteindelijk hebben we nog een kort bezoek gebracht aan het bijbehorende museum maar dit stelde niet zo veel voor.

Terug bij de bus werden we opgewacht door de plaatselijke vertegenwoordiger van TSI en deze regelde snel drie toektoeks die ons naar ons hotel zouden brengen. Dit was een hele belevenis. Bikaner is een vrij drukke stad met alles wat daarbij hoort: lawaai, stank van uitlaatgassen en dieren, veel fietsers, toektoeks, brommers, koeien, honden, kamelen- en ezelwagens etc.

Via nauwe steegjes werden we steeds verder de achterbuurten ingereden. Alle twijfel aan de goede bedoelingen van onze chauffeurs verdween al snel toen we bij het hotel waren aangekomen. Het was een bijzonder luxe hotel en alle kamers zijn verschillend ingericht.

Oorspronkelijk was het natuurlijk weer een paleis maar als hotel was het ook prima in orde. In de lobby werden we eerst ontvangen door de TSI-vertegenwoordiger en toen het programma van de volgende dag was doorgesproken, ging hij nog even een ‘mannetje’ regelen dat wat geld voor ons kon wisselen. Dit mannetje kwam na een uurtje bij onze kamer langs en na flink wat op-en-neer getel wisselden de dollars en rupees van eigenaar.

’s Avonds hebben we in de schitterende eetzaal van het hotel genoten van een lekker buffet en daarna was het weer tijd voor een goede nachtrust in wederom een niet al te zacht bed.