Vrijdag 7 januari 2004
Vandaag
waren we graag naar Sariska gegaan om op zoek te gaan naar tijgers. Toen bleek
dat we hiervoor twee keer 100 kilometer om moesten rijden, hebben we er maar
vanaf gezien. In plaats daarvan hebben we het bezoek aan een uitgestorven stad
uit het programma geschrapt en zijn we rechtstreeks naar Bharatpur gegaan. Hier
ligt het Keoladeo Ghana National Park. Dit natuurreservaat ligt op de plaats
waar ooit een maharadja een dam liet aanleggen om iets te doen aan het
voortdurende watergebrek. Het moerasgebied dat daarbij ontstond bleek een zeer
geschikte broedplaats voor vele vogelsoorten. Aangezien we behalve cultuur ook
nog wel een stukje natuur wilden zien deze vakantie, hebben we de middag
doorgebracht met het zoeken naar vogels.
Bij de ingang van het park werden we al opgewacht door de
talloze riksjarijders die ons wel wilden rondleiden. Eigenwijs als altijd hebben
we het eerste stuk lekker gewandeld en nadat we in het hotel van het
park een hapje hadden gegeten, hebben we ons laten vervoeren per riksja. De drie
chauffeurs waren van verschillende kwaliteit. Herman en Angelien hadden de
superenthousiaste vogelfreak die alles wist en ons ook alles wilde laten zien,
Rick en Eveline hadden de leergierige jongeling en Petra en Tim hadden de oude,
verzadigde grijsaard die niets anders deed dan flauwe grapjes maken. Ondanks dat
was het toch een mooie rit en hebben we de vijftig verschillende soorten wel
gehaald. Vele ijsvogels, kraanvogels, reigers, eenden e.d. hebben we
mooi op foto en film kunnen vastleggen. Ook enkele hertensoorten hebben we van
dichtbij kunnen filmen. Tussendoor hebben we nog twee korte wandelingetjes
gemaakt waarbij ook nog de nodige vogels te zien waren. De pythons en tijger
hebben we helaas niet gezien.
Na
ongeveer vier uur door het park gedoold te hebben, kwamen we terug bij de bus.
De goede gids kreeg de vette fooi en de rest kreeg niets. Daar was vooral de
oude grapjas het niet mee eens; hij wilde ook de volle mep. Daar zijn we lekker
niet ingetrapt. We hadden toch al het idee dat we te veel betaalden….
Vanuit Bharatpur waren het nog zo’n anderhalf uur naar Agra.
Daar zaten we weer eens in een super-de-luxe hotel. Dat bleek ook wel uit de
prijs van het diner. Voor dat geld hadden we eerder in de vakantie drie dagen
kunnen eten! In het hotel viel wel regelmatig de stroom uit. Toch irritant als
je je net staat te douchen.
|