Zondag 26 december 2004
Om 02.30 uur vertrok het vliegtuig naar New Delhi. Al snel na de start werd het ontbijt geserveerd (in India was het tenslotte al 06.00 uur) en daarna hebben we geprobeerd wat te slapen. Aangezien er nogal wat turbulentie was onderweg, voelde Petra zich bij aankomst in India niet erg geweldig. Toen ze weer vaste bodem onder de voeten kreeg, verbeterde haar toestand gelukkig weer snel.
Na de immigratieperikelen konden we onze bagage ophalen. Ook deze keer waren alle tassen weer ongedeerd tegelijk met ons aangekomen. Daarna hebben we 300 dollars gewisseld tegen plaatselijke rupees en daarna konden we op zoek naar de vertegenwoordiger van Namasté.
De man van Travel Spirit International had ons snel gevonden. Hij is eerst nog even met Angelien op zoek gegaan naar het kantoor van Turkish Airlines om de tickets voor de terugvlucht in orde te laten maken. Toen dit niet bleek te gaan omdat het kantoor gesloten was, bood hij aan om het zelf later op de dag of ergens in de komende twee weken te doen. Daar hadden we natuurlijk ook geen moeite mee; dat waren weer enkele waardepapieren waar we ons niet druk om hoefden te maken….
In de aankomstterminal zelf was het lekker rustig. Alleen de vertegenwoordigers van reisorganisaties mochten in de hal en de rest van het volk moest buiten wachten. Bij het verlaten van de terminal werden we dan ook meteen ‘overvallen’ door talloze taxichauffeurs die onze tassen wilden dragen en die ons wel naar ons hotel wilden brengen. Gelukkig hadden we ons eigen vervoer en konden dus rustig naar het hotel. Onderweg besprak de man van TSI het hele programma met ons en overhandigde ons alle vouchers. Hij vond het alleen niet zo leuk dat Angelien maar vragen bleef stellen. No ma’am ……
We werden ondergebracht in het luxe Hans Plaza Hotel en hadden vanaf de 16e verdieping een leuk uitzicht over de stad. Na een kort moment van ontspanning vertrokken we te voet richting het Rode Fort. Volgens de reisgidsen was het fort op maandag gesloten dus wilden we dat vandaag doen. De toektoek-chauffeurs begrepen er niets van dat wij ze negeerden en gewoon te voet verder gingen terwijl zij ons toch voor een habbekrats overal naar toe wilden brengen.
Uiteindelijk duurde de wandeling toch iets langer dan dat we gepland hadden maar we vertikten het om ons te laten rijden….
Via allerlei vage straatjes en over een drukke zondagsmarkt kwamen we uiteindelijk bij het Rode fort. Daar hadden we gelukkig nog ruim de tijd om rond te kijken en om alvast een eerste indruk te krijgen van wat ons de komende weken nog te wachten stond. Het was geen bijzonder mooi fort maar omdat we nog geen referentiekader hadden, was het toch de moeite waard.
Voor de terugweg hebben we wel de hulp van enkele toektoeks ingeroepen. Het werd al langzaam donker en ook de temperatuur was al minder aangenaam dus wilden we graag snel terug naar het hotel. Natuurlijk betaalden we veel te veel voor het ritje. Normaal denk je het alleen; nu konden we het gewoon aflezen op de taximeter…………!!!
Na een uurtje om te douchen werden we om half acht opgehaald voor ons welkomstdiner bij ‘Chor Bizarre’, het restaurant van Hotel Broadway. Onze eerste kennismaking met de echte Indiase keuken viel niet tegen. Ons vertrouwen in de smaakcapaciteiten van Petra is echter volledig verdwenen. Het gerecht dat zij in eerste instantie aangaf als niet erg pittig, bleek uiteindelijk het meest pittige van alle dingen die we voorgeschoteld kregen. Gelukkig was er voldoende cola en bier om de monden te blussen….
