Nordland

Vrijdag 20 juli 2007

Aanvankelijk hadden we nog getwijfeld over het aanbod om in plaats van de walvissafari de Lyngencruise te gaan doen. Daarvoor moesten we alleen weer om half tien in Tromsø zijn. Toen we echter om half negen wakker werden, ging dat in ieder geval al niet meer door. Niet erg overigens want de wind was weer behoorlijk aangetrokken en de bergen zaten in de wolken. Als het in de regio Troms net  zo veel geregend heeft als tijdens de rest van onze rit door Nordland, dan hebben we aan de cruise niet veel gemist.

Na wat boodschappen en tanken zijn we op pad gegaan voor de rit naar Fauske. Om in één dag door te rijden naar onze volgende stop leek ons wat veel van het goede. De route die we vandaag reden, was erg bergachtig en moet onder betere weersomstandigheden een schitterende tocht zijn. Ook nu was het een mooie route maar de continue regenbuien en laaghangende wolken maakten het niet erg vriendelijk. Ook stoppen voor foto's was niet echt aan de orde.

We waren mooi op tijd oor de enige veerboot die er op 2500 kilometer E6 nog over is en uiteindelijk haalden we toch een gemiddelde van zo'n 70 kilometer per uur. Iets na zes uur kwamen we in Fauske aan. Aangezien het nog steeds plensde, hebben we eens geïnformeerd wat een hytte kostte. Dit was binnen ons bedachte budget dus konden we een avond lekker warm en droog in een hutje met stapelbed, ijskast, elektrisch fornuis en kachel doorbengen. Spijt hebben we van de beslissing nooit gehad want het heeft de hele avond en nacht doorgeregend.

Zaterdag 21 juli 2007

Toen we 's morgens in ons lekkere warme hutje wakker werden, was het zowaar droog. Het was nog wel bewolkt maar tussen de wolken was hier en daar een stukje blauwe lucht te zien. Fris was het wel maar het was aanzienlijk beter dan we de laatste dagen gewend waren. Voordat we op pad gingen, hebben we eerst maar weer eens de tank vol gegooid en hebben we voor twee dagen boodschappen gedaan. Daarna zijn we van de E6 afgeweken en zijn we op zoek gegaan naar de Kystrksveien. Dit is de RV17, de toeristenweg, die langs de kust is aangelegd als alternatief voor de E6. Volgens de boekjes is het de mooiste kustweg ter wereld. Van de 650 kilometer hebben we er zo'n 250 gehad en het was inderdaad erg de moeite waard.
Hoewel je op de meeste stukken prima door kon rijden, hebben we toch de hele dag gedaan over de route van Fauske naar Mo i Rana. Dat had vooral te maken met de vele fotostops die we onderweg hebben ingelast. Ook de stops bij de verschillende "attracties" onderweg en de verschillende veerboten zorgden ervoor dat het niet echt opschoot.

Onze eerste stop was bij de "Saltstraumen". Dit is een plaats waar iedere zes uur onder invloed van de getijden 400 miljoen kubieke meter water door een 150 meter brede engte wordt geperst. Het water stroomt er erg snel vanwege het verschil in waterpeil tussen twee fjorden. Daarbij ontstaan verschillende draaikolken.

Na het bezoek aan de Saltstraumen, hebben we nog een stop gemaakt bij de Svartisengletsjer. Dit is de op een na grootste gletsjer van Noorwegen en één van de armen komt langs de kustweg in een meer uit. Met een bootje kun je er naar toe varen. Dit hebben we maar overgeslagen omdat we anders de veerboten niet meer zouden halen. Nu moesten we weliswaar flink doorrijden maar haalden we de boot uiteindelijk wel. Onderweg met het laatste veer passeerden we ook weer de poolcirkel.

Om half zeven waren we uiteindelijk op de camping in Mo i Rana. De camping ligt zo'n 15 kilometer buiten de stad maar dat is niet zo erg. Mo i Rana is vooral een industriestad. Wel mooi gelegen aan een fjord. De camping ligt ook aan dit fjord dus hadden we weer een mooi plaatsje aan het water. Ook hadden we tot 22.00 uur zon op de tent dus bleef het in de tent lang warm. Buiten koelde het veel sneller af richting tien graden !

Zondag 22 juli 2007

Vanaf zeven uur werden we langzaam door de zon de tent uitgebrand. Het was dus eindelijk weer eens een dagje mooi weer. Na het ontbijt zijn de naar het Saltfjell-Svartisen Nasjonalpark gereden. Daar zijn  we met een bootje een meer over gevaren. Daarna zijn we nog drie kilometer omhoog gewandeld en toen kwamen we bij een andere zijarm van de Svartisengletsjer uit.

Ook deze arm kwam weer in een meertje uit. Bij de gletsjer zijn we, ondanks de talloze waarschuwingsborden, toch nog wat verder omhoog geklommen om het ijs van dichtbij te bewonderen. Daarna zijn we terug gegaan naar de boot. Onderweg hebben we nog wat van onze broodjes opgegeten en heeft Petra met enig succes geprobeerd haar enkelbanden op te rekken.

Toen we om half vier weer bij de auto waren, besloten we een bezoek aan het poolcirkelcentrum van het programma te schrappen en lekker terug te gaan naar de camping om van de zon te genieten.

Maandag 23 juli 2007

Aangezien het ook vandaag weer erg mooi weer was, hebben we 's morgens alleen boodschappen gedaan en hebben we de rest van de dag lekker lui zonnebadend, lezend en etend doorgebracht. 's Avonds hebben we wat lekker gemarineerd lamsvlees op de BBQ geroosterd en daarna hebben we alvast e.e.a. ingepakt voor de volgende etappe.

Dinsdag 24 juli 2007

Toen we vanmorgen wakker werden, regende het zachtjes. Toen we later de tent op moesten ruimen, was het echter al weer droog. In de loop van de dag zijn er nog regelmatig buien omlaag gekomen maar daar hadden we in de auto niet zo veel last van. De auto werd er zelfs schoner van. Na zo'n 450 kilometer gereden te hebben, waren we rond half vier in Trondheim. Daar hebben we de auto in een parkeergarage achter gelaten en zijn we de stad in gewandeld. Voor het eerst tijdens de vakantie was het eens echt toeristisch druk. Trondheim is dan ook een gezellige stad. We hebben een wandeling door de stad gemaakt en een bezoek gebracht aan de Nidarosdomen. Deze dom, waarvan de basis stamt uit 1093, ziet er aan de buitenkant prachtig uit. De gevel is versierd met beelden van heiligen, koningen, bisschoppen en bijbelse figuren. De binnenkant kon ons minder bekoren.

Na een leuke wandeling door de stad zijn we op zoek gegaan naar een camping en een supermarkt. Beide werden zonder problemen gevonden. Voor het eerst in Noorwegen stonden we op een camping waar meer dan twee tenten stonden. Tot nu toe stonden de meeste campings vol met campers en caravans.

Woensdag 25 juli 2007

Tijdens het afbreken van de tent brak één van de tentstokken doormidden. Gelukkig hadden we een reservestukje bij ons dat als spalk kon dienen. Met een beetje MacGyver-tape konden we later op de dag toch gewoon de tent weer opzetten. Voor het zover was, moesten we nog wel zo'n 400 kilometer rijden. Het eerste stuk ging nog over de E6 maar deze hebben we uiteindelijk na zo'n 2500 kilometer trouwe dienst achter ons gelaten. Via een andere weg zijn we naar Lom gereden. Daar hadden ze en leuke staafkerk die we van buiten bekeken hebben. Ook de binnenkant mocht bekeken worden maar dat kostte dan wel 6 euro p.p. Dat vonden we toch wat teveel van het goede.

We hebben onze weg toen maar vervolgd en kwamen uiteindelijk uit op de RV285; de Gamle Strynefjellsvegen. Dit was vroeger de doorgaande weg maar tegenwoordig is er een weg die gemakkelijker en veiliger is. De oude weg wordt echter nog als toeristische attractie in stand gehouden. Het is een smalle onverharde weg waar op veel plaatsen geen ruimte is voor tegenliggers. Het was wel een route met schitterende uitzichten. Aangezien de weg omhoog gaat tot ruim 1100 meter ligt er plaatselijk zelfs nog sneeuw. Tot halverwege de route ging alles prima. Daarna verdween alles in de mist en was het zicht nog zo'n 50 meter. Van het verdere moois hebben we dus niets meer gezien.

Toen we eenmaal weer op de grote weg zaten, konden we doorrijden naar Stryn. Dit plaatsje hadden we gekozen als uitvalsbasis voor onze verder activiteiten in de regio. Wel hebben we een andere camping gekozen dan de bedoeling was. De eerste camping waar we stopten leek ons namelijk helemaal niks. Het stond er propvol met caravans en er was nauwelijks plaats om een tent op te zetten. Op de camping waar we uiteindelijk terecht kwamen, vonden we en leuk plaatsje achter een aantal hyter. Na aankomst hebben we eerst de tentstok gerepareerd en daarna werd rustig de tent opgezet. Tijdens het opzetten konden we voor het eerst weer eens de wereldomroep ontvangen zodat we naar de ontknoping van de touretappe konden luisteren. Daarna zijn we het dorp in gegaan om boodschappen te doen.