24 augustus 2004       Santa Fé

Voor de tigste keer deze vakantie bestond het ontbijt uit ei met ham, kaas en (voor de verandering eens een keer eetbaar) brood. Na dit voedzame ontbijt vertrokken we per motorboot richting zee. Er ging een koelbox vol met bier en cola mee dus dat zat wel snor. Al snel kregen we de eerste dolfijnen in zicht. Een school van zo’n 15 van deze dieren zwom rond in de buurt van een vissersbootje. Toen we dichterbij kwamen verdwenen ze ineens onder water. Na een tijdje doken ze een paar honderd meter verder weer op. Dit spelletje hebben we een aantal keren herhaald en soms zagen we ze onder de boot door zwemmen. Ook kwamen ze regelmatig even met hun vinnen boven water. Na de dolfijnen werd er nog wat rondgevaren tussen de rotseilandjes vol met cactussen en struiken en uiteindelijk werd er een plaats gezocht om te snorkelen. Er was vooral wat gekleurd koraal te vinden en helaas maar weinig mooie vissen. Het koraal was duidelijk al flink aangetast. Het meeste wat we zagen was dood koraal. Hetzelfde gold voor de overige plaatsen waar we nog wat gesnorkeld hebben. Wel stikte het van de kleine kwallen. Je kon ze nauwelijks zien maar je voelde ze des te beter. Aan de kleine, brandende prikjes op armen en benen kon je prima voelen hoeveel van de diertjes er zaten.

Voor de lunch werd er aangelegd bij een tropisch eiland waar we eerst een uurtje in de zon hebben gelegen en waar alle dames (behalve Petra) zich hebben laten verleiden tot het kopen van één of meerdere armbandjes van echt koraal. Na de lunch barstte er weer een tropisch buitje los zodat we ons vertrek een uurtje moesten uitstellen. We hebben ons toen maar geamuseerd met het voeren van de leguanen die hier rondliepen.

Na de bui scheen de zon weer volop en kon er weer gesnorkeld worden. Uiteindelijk waren we rond vijf uur terug in Santa Fé waar weer een verrukkelijke visschotel op ons wachtte.

25 augustus 2004       Santa Fé