26 / 27 juli 2002                     Blerick – Warmbad

Vrijdagmorgen begon de reis om half elf. De auto’s werden gestald bij camping Simons in de Boekend, de bagage werd overgeladen in de taxi en er werd koersgezet richting Amsterdam. Na een voorspoedige rit met enkele korte files kwamen we om kwart voor één op Schiphol. Na het uitladen van de bagage werd het wegbrengteam uitgezwaaid. Hannie en Annie gingen nog even naar het panoramaterras en vervolgens winkelen in Amsterdam. Intussen hebben wij ons bij de balie gemeld en werden we voorgesteld aan de eerst medereizigers. Om kwart over één was iedereen present en kon er ingecheckt worden. Daarna nog even wat shoppen (Oh no, it’s the yellow bag!) en vervolgens vlogen we in een klein uurtje naar Londen. Daar hebben we vier uur doorgebracht met rondwandelen, eten, winkelen en hangen.

Met ruim drie kwartier vertraging vertrokken we om kwart over acht richting Zuid-Afrika. Na de standaardprocedures werd het tijd voor een hapje eten en daarna konden de oogjes dicht. Hoewel de stoelen voorzien waren van hoofdsteuntjes en er kussens en dekens waren, heb ik weinig geslapen. Drie keer kramp, turbulentie, ontbijt e.d. zorgden voor een lange, doorwaakte nacht. Petra heeft gewoon overal doorheen geslapen. Uiteindelijk kwamen we om kwart voor acht aan in Johannesburg. De douaneformaliteiten gingen snel en ook de bagage van iedereen was goed aangekomen. Buiten werden we opgewacht door onze gids: Ben Burger.

Eerst moesten er wat dollars omgewisseld worden in Randen (ZA) en Pulars (BW) en vervolgens kon de bus ingeladen worden en vertrokken we naar Warmbad. Chauffeur Andrew zette er flink de sokken in en na twee uur (i.p.v. de voorspelde drie uur!) kwamen we aan in Aventura Resorts. Dit is de plaatselijke variant van Centre Parcs, compleet met zwembad, waterglijbanen, entertainmentprogramma, restaurants en supermarkt.

Aangezien we erg vroeg waren, waren nog niet alle kamers beschikbaar. Na een uurtje gewacht te hebben op de kamer van Peter en Meta kregen we toch nog onze sleutel. Toen we uiteindelijk onze sleutel hadden, zijn we een uurtje gaan zwemmen. Het bad deed zijn naam alle eer aan. Met een temperatuur van zo’n 40°C was het niet echt verkoelend. Hoewel het hier hartje winter is, zijn de temperatuur en zonneschijn perfect (~25⁺°C, 100% zon). Het enige nadeel is dat het wel vroeg donker is (18.00 uur). We waren dus weer vroeg uit het zwembad en aangezien we pas om half acht aan tafel verwacht werden, konden we nog mooi een paar uurtjes slapen. ’s Avonds werd er lekker Amerikaans (!) gegeten (spare-ribs, steaks e.d.) en vervolgens snel naar bed.

28 juli  2002                           Warmbad – Francistown

We werden ‘s morgens om zeven uur aan het ontbijt verwacht. Dit ging helaas een beetje mis. Om vijf over zeven werden we wakkergeklopt. Ik had de wekker wel mooi op 06.15 gezet maar ik was vervolgens vergeten de klok een uur vooruit te zetten. De laatste keer dat we de reiswekker gebruikten was namelijk tijdens de wintersport en toen was het nog wintertijd!

Gelukkig hadden we de meeste spullen ’s avonds al ingepakt dus hadden we nog tijd genoeg om te ontbijten. We waren niet eens de laatste: Vincent kwam pas om vijf voor acht aanzetten.

Om kwart over acht reden we vervolgens richting Francistown. Hoewel we met het kleine Volksiebussie veel sneller konden rijden dan met de geplande touringcar, duurde de reis toch de voorziene negen uur. Dit kwam vooral door de vele tussenstops en het feit dat deze stops steeds weer iets lager duurden dan afgesproken. De rit zelf was saai. Het landschap was weinig afwisselend: veel bomen, dor gras, termietenheuvels, prikkeldraad en af en toe wat armoedige hutjes. Bij de grens tussen Zuid-Afrika en Botswana moesten wat papieren worden ingevuld maar vervolgens konden we toch weer vrij snel verder. Om vijf uur kwamen we tenslotte aan in Francistown. Op de camping werden snel de spiksplinternieuwe tenten opgezet. Zelf voor de onervaren kampeerders bleek dit geen probleem. Na de briefing m.b.t. het programma voor de volgende dagen werd er gedoucht en werden de tassen ingepakt voor het tweedaagse verblijf in de Okavangodelta. ’s Avonds werd er in het restaurant van het hotel gegeten. Om 22.00 uur lag vervolgens iedereen in z’n nest want de wekker loopt morgen om half zes af.